تهدید نکنید و نگویید «اگه می دونستی چی برات خوبه، همین حالا کفش هایت را می پوشیدی» تهدیدهای مبهم نه تنها محرک های ضعیفی هستند بلکه به فرزندتان می آموزند که ترساندن برای کنترل دیگران اشکالی ندارد. در عوض قانون را به او یادآوری کنید و بگویید «قانون پوشیدن کفش چیه؟»
از احساس خشم استفاده نکنید و نگویید «دارم عصبانی می شم پس بهتره کفشت را بپوشی تا حسابی عصبانی نشدم» در عوض تمرین کنید و بگویید «بیا پوشیدن کفش را تمرین کنیم. من کمکت می کنم بپوشی و تو بند آن ها را ببند» با هم روی هر مرحله ای جداگانه کار کنید و از پیشرفت او حسابی تقدیر کنید.
باج ندهید و نگویید «اگه کفشت را بپوشی بهت شکلات می دم» باج دادن به او می گوید که دست نگه دارد و تا قبل از دریافت جایزه همکاری نکند. در عوض معامله کنید و بگویید «اگه کفشت را بپوشی، همان طور که خودت خواستی می تونیم به پارک بریم، بعضی وقت ها چیزهای تیزی روی زمین پارک است و قانون می گه که باید کفش بپوشی» توضیح شما در مورد قانون بر اهمیت پیروی و اجرای آن تاکید می کند.
دانشنامه فرزند: برای برخی کودکان دو ساله نپوشیدن کفش نهایت لذت است. درخواست از آن ها برای این که کفش بپوشند ممکن است باعث ناراحتی شان شود. برایش توضیح دهید که گاهی اوقات زمین یا کف اتاق خطرناک است تا بفهمد که پوشاندن پاهایش او را حفظ می کند. در این میان هر گاه وضعیت امن بود اجازه دهید با پای برهنه این طرف و آن طرف بدود.
مطلبی که مطالعه نمودید، پیرامون موضوع «رفتار و کردار» واقع در بخش «پیش دبستانی» می‌باشد. در ادامه مطالعه تعدادی از مطالب مشابه از لحاظ محتوا و موضوع را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
همچنین شما می توانید با عضویت در کانال تلگرام دانشنامه فرزند هر روز مطالب مفید و معتبر ما را دنبال نمایید.
مطالب پیشنهادی
در ادامه، مطالعه این مطالب را به شما پیشنهاد می‌کنیم:
