خوابیدن به اجبار برای برخی از کودکان فعال می تواند بسیار آزار دهنده باشد. آن ها با سرپیچی از خواسته های شما می خواهند استقلال خود را ثابت کنند. پیشنهاد این است که کلمه «خواب» را از دایره لغات خود حذف کنید و در عوض «زمان سکوت روزانه» را ایجاد کنید. به فرزندتان بگویید در این زمان باید روی تختش دراز بکشد، اگر دوست دارد می تواند کتاب بخواند یا عروسکش را بغل کند و یا موسیقی ملایمی گوش بدهد. مدت زمان سکوت را مشخص کنید و این مدت را به فرزندتان نیز اطلاع دهید، حتی می توانید از یک ساعت زنگ دار استفاده کنید و به او بگویید هر زمان ساعت زنگ زد می تواند از تخت خواب بلند شود. اگر فرزندتان واقعا خسته باشد در این زمان خودش به خواب می رود و اگر هم خسته نباشد حداقل زمانی آرام برای استراحت شما مهیا می شود.
اگر این روش جواب نداد می توانید چند نوار قصه کودکان تهیه کنید و از فرزندتان بخواهید در تخت خواب دراز بکشد و به یک داستان گوش بدهد. در این زمان هر دوی شما می توانید به استراحت بپردازید. اگر فرزندتان نگران است که با خوابیدن چیز مهمی را از دست خواهد داد به او قول بدهید پس از پایان زمان استراحت فعالیتی جالب خواهید داشت. بازی هایی که برای زمان صبح انتخاب می کنید بهتر است فعالیت های بدنی باشد، در هنگام ظهر غذاهای سالمی بخورد تا بتواند راحت تر بخوابد.
این موضوع را در نظر بگیرید که نیاز کودکان به خواب با یکدیگر متفاوت است و حتی در روزهای مختلف نیز متغیر است. اگر فرزندتان روزی آرام و با فعالیت کم داشته شاید نیازی به خواب روزانه نداشته باشد. بسیاری از کودکان از سن دو سالگی به بعد ممکن است دیگر نیازی به خواب روزانه نداشته باشند یا بخواهند مدت زمان خواب روزانه خود را کم کنند. در این صورت می توانید مقداری از مدت زمان خواب را با زودتر خوابیدن در شب و دیرتر برخاستن در صبح جبران کنید.
