پیشگیری از بروز سندرم داون
بر روی زنان بارداری که قبلا کودک دچار این سندرم به دنیا آورده اند یا بیش از 37 سال سن دارند نمونه برداری از پرز کوریون جنین (بافت کناره جفت) یا آمنیوسنتز (برداشتن نمونه ای از مایع احاطه کننده جنین) انجام می شود. سلول های جنین واقع در این نمونه ها از نظر ناهنجاری کروموزومی بررسی می شود، اگر نتایج آزمایش ها نشان دهد که جنین مبتلا به سندرم داون است، والدین می توانند درخواست سقط جنین کنند.
زنان باردار در همه سنین باید آزمایش خونی بدهند که تعیین می کند آیا احتمال داشتن کودک مبتلا به سندرم داون در آن ها بالا است یا خیر. تست های پیش از تولد و مشاوره ژنتیک شانس شما از داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون مشخص می کند.
درمان سندرم داون
پزشک کودک را از نظر ویژگی های نوعی سندرم داون معاینه می کند، سپس ترتیب تحلیل ژنتیکی نمونه خون را برای اطمینان از تشخیص خود می دهد. ممکن است در بیمارستان سونوگرافی از قلب برای نواقص احتمالی و رادیوگرافی از شکم در صورت مشکوک بودن به اختلالات روده ای انجام شود. برای اصلاح نواقص احتمالی یافته شده، عمل جراحی لازم می باشد. مراقبت های بعدی از سوی متخصصانی همچون متخصص گفتار درمانی و کار درمانی و نیز مساعدت های آموزشی خاص ترتیب داده می شود.
می توانید با یک گروه حمایت از مبتلایان به سندرم داون تماس بگیرید تا مشاوره و جزییات جزوه ها و کتاب های موجود در اختیارتان قرار گیرد. درمانگران و معلمان کودک ممکن است راه هایی را برای انگیزش کودک و کمک به او در رشد توانایی هایش تا حد ممکن پیشنهاد کنند.
