مشخصات کودک حساس
بعضی از کودکان زیاد گریه می کنند، زیرا نسبت به داده های حسی دریافتی از دنیای پیرامون شان حساسیت زیادی دارند. چنین کودکی:
- با تغییرات مشکل دارد. نقل و انتقال مانند ترک اوقات خوش در پارک برای بسیاری از کودکان سخت است، اما کودک حساس با کوچک ترین تغییری مثلا نقل مکان از داخل به خارج خانه یا از داخل اتومبیل به داخل فروشگاه و حتی ممکن است عوض کردن دنده مخالفت می کند.
- نسبت به لباس هایش حساسیت زیاد نشان می دهد و از درزها و برچسب ها شاکی است.
- نسبت به مناظر، صداها، بو و جنس مواد که برای کودکان هم سن او عادی است واکنش شدید نشان می دهد، مثلا وقتی موسیقی پخش می شود یا تلویزیون روشن است او گوش هایش را می گیرد یا از لمس رنگ های انگشتی اجتناب می کند.
- دوست ندارد کسی او را لمس کند.
- بسیار ساده تر از سایر کودکان عصبانی می شود.
واکنش والدین در مقابل کودک حساس
اگر فرزندتان به انواع حس ها حساسیت دارد می توانید دنیای او را به قدری تغییر دهید که او را شادتر و در زمان خواب، خواب آلوده تر کند:
- صدا را کم کنید. صدای افتادن خودکار یا صدای خنده در یک برنامه تلویزیونی می تواند آغازگر گریه ای طولانی باشد. شما می توانید با نصب پرده های تاریک کننده در اتاق کودک به او کمک بزرگی بکنید. همچنین می توانید لوح فشرده صداهای یکنواخت، مانند پارازیت سفید، بخرید تا صداهای لوازم خانه را کور کند.
- از انواع بوها دوری کنید. رایحه مواد شوینده، صابون و محصولات پاک کننده می تواند موجب آزار کودک شما گردد. بهتر است محصولات بدون بو را انتخاب کنید.
- ممکن است فرزندتان نیاز داشته باشد هوا کمی گرم تر یا خنک تر از حد معمول باشد تا راحت بخوابد، دمای اتاقش را تنظیم کنید، اما دقت کنید که اتاق کودک خیلی گرم نشود، گرمای بیش از حد خطر سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار را به همراه دارد.
- به لایه داخلی لباس های فرزندتان دقت کنید. برچسب، یقه یا درز می تواند کودک حساس را دیوانه کند. از لباس های گشاد استفاده کنید.
- از انجام بازی های خشن و پر تحرک پیش از زمان خاموشی چراغ ها اجتناب کنید و ماساژ را جایگزین آن کنید. هنگام ماساژ دادن فشار محکمی به بدن او وارد کنید، زیرا این کودکان با تماس پوستی سبک عصبی می شوند. همان طور که فرزندتان به سال های پیش دبستانی نزدیک می شود ممکن است عاشق ماساژ پشت پیش از خواب شود.
در برخی کودکان علایمی که به مسائل حسی مربوط است آن قدر قوی یا پیچیده است که شیوه های درمان خانگی کافی نیست. اگر فرزند شما نیز چنین است حتماً با متخصص کودک مشورت کنید.