با توجه به این که پسر شما به مدت 7 سال تنها فرزند خانواده بوده و تمام توجه ها به سوی ایشون بوده طبیعی است که با ورود فرزند دیگر احساس خطر کند و با رفتارهای ناسازگار ابراز وجود کند اما این که شما در مقابل رفتارهای ناسازگارانه او چه عکس العملی نشان دهید بسیار تعیین کننده و مهم است، چون ادامه رفتارهای ناسازگارانه کودکتان به عکس العمل های شما بستگی دارد. در واقع علت لجبازی فرزند شما به دلیل کسب توجهات از سوی شما است و او با لجبازی در واقع این پیام را به شما می دهد که "به من توجه کن". شما باید قبل از به دنیا آمدن فرزند دوم تان، آمادگی روحی در فرزند اول تان ایجاد می کردید و در مورد تولد فرزند دوم تان با ایشان صحبت می کردید تا ایشون کمتر احساس خطر کند. در طول روز به رفتارهای مثبتی که پسرتان انجام می دهد توجه مثبت نشان دهید و او را با استفاده از واژه های مثبتی مانند " آفرین پسرم" تحسین کنید و در مقابل رفتارهای نادرستی که انجام میدهد را نادیده بگیرید با این کار شما، او کم کم متوجه می شود که برای جلب توجه شما باید رفتارهای مناسبی نشان دهد و با لجبازی نمیتواند نظر و توجه شما را به سوی خود جلب کند. در واقع وقتی پسر شما کار نادرستی انجام میدهد و لجبازی می کند و شما در مقابل شروع به غر زدن می کنید، این غر زدن برای او نشان دهنده موفقیت است که توانسته نظر شما را به خود جلب کند پس بهتر است در مقابل رفتارهای ناسازگارانه و لجبازی او کوچک ترین توجهی نشان ندهید تا به مرور زمان این رفتارها در فرزندتان کاهش یابد اما در مقابل رفتارهای مناسب و شایسته ای که انجام می دهد حتی کوچک ترین رفتار مناسب اش را تحسین کنید. با لحن دستوری با او صحبت نکنید و در جملات تان از واژه های مثبتی که حس بهتر و ارزشمندی به او بدهد استفاده کنید. مدت زمانی را در طول هفته برایش اختصاص دهید و مکان هایی مانند پارک و شهربازی که مورد علاقه اش است را ببرید تا احساس ارزشمندی کند و متوجه شود با وجود ورود فرزند دوم هنوز هم جایگاه خود را دارد. همچنین می توانید در انجام کارهای روزانه مانند درست کردن شیر برای فرزند دوم و ... از او کمک بخواهید تا او نیز خود را در پرورش فرزند دوم سهیم بداند و احساس خوبی داشته باشد.