تا سن دو سالگی می بایست تمام نیازهای جسمی و روحی کودک بدون وقفه و به شکل درست و با مهربانی انجام بشود تا در کودک حس ایمنی و اطمینان ایجاد بشود. بنده از کودک شما پیشینه ایی ندارم از جمله: شرایط قبل تولد و بارداری‌تان، وضعیت کودک در زمان تولد، جو خانوادگی شما، سبک فرزند پروری شما، رابطه شما با همسرتان و اعضای خانواده و جنسیت کودک‌تان. لجبازی و قلدری مفاهیمی هستن که نیاز به بررسی بالینی در این سن دارند به این دلیل که کودکان در این سن نیاز به توجه والدین و اطرافیان دارند و رفع نیازشان طبیعی است. بنده به شما پیشنهاد می کنم که به روانشناس کودک حضوری مراجعه فرمایید تا بررسی بالینی بشود و علت دقیق این رفتارها در کودک شما مشخص شود. چند پیشنهاد: - به دنبال علت رفتار فرزندتان باشید تا بتوانید مسئله موجود را حل کنید. - در هر شرایطی کنترل خود را حفظ کنید، خونسرد باشید، هرگز عصبانی نشوید و داد نزنین یا پرخاش و دعوا نکنین. - والدین مقتدر و مهربان باشین. - در این سن کودک در حال شناخت خود است و دوست دارد کارهایش رو خودش انجام بدهد تا جایی که ممکن است و سبب آسیب او نمی شود و با فراهم کردن شرایط به او کمک کنین تا بتواند کارهای کوچک را خودش انجام بدهد. - سعی کنید بین مفهوم اینکه فرزندتان علاقه دارد که مستقل شود و قلدری می کند تفاوت قائل شوید. - با داستان، نمایش، عروسک های انگشتی و شعر سعی کنید به او یاد دهید رفتار درست و دقیق چه هست و تمرین کنید، کودکان متوجه دعوا و داد و بیداد والدین نمی شود به جای آن از طریق بازی، به طور ساده و قابل فهم به اون یاد بدهیم. - هر زمان رفتار مناسب را انجام داد بلافاصله او را تشویق کنید. - از همسرتان بخواهید به شما کمک کنند و در بازی ها شرکت داشته باشند و به کودک‌تان به صورت درست محبت کنید.