سندرم آسپرگر چیست؟
سندرم آسپرگر حالتی از اوتیسم یا درخودماندگی است و روش برقراری ارتباط با دیگران را تحت تاثیر قرار می دهد. برخی از ویژگی های اوتیسم با سندرم آسپرگر مشترک است مانند:
- مشکل در برقراری ارتباط
- مشکل در روابط اجتماعی
- ناتوانی در خیال پردازی و بازی خلاقانه
البته کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر معمولا مشکلات زبانی کمتری نسبت به مبتلایان اوتیسم دارند. آن ها اغلب روان صحبت می کنند هر چند کلمات شان گاهی اوقات کمی رسمی یا خشک به نظر می رسد. کودکان سندرم آسپرگر معمولا در یادگیری، ناتوانایی های مربوط به اوتیسم را ندارند. در واقع این کودکان اغلب هوش متوسط یا متوسط به بالا دارند.
علت سندرم آسپرگر
علت های اوتیسم و سندرم آسپرگر هنوز در حال بررسی است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که الگوی رفتاری که در سندرم آسپرگر تشخیص داده می شود ممکن نیست فقط یک علت داشته باشد. دلایل محکمی نشان می دهد که این سندرم می تواند توسط عوامل فیزیکی گوناگون ایجاد شود که همه آن ها رشد مغز را تحت تاثیر قرار می دهند. علت هر چه باشد باید بدانید که سندرم آسپرگر به خاطر محرومیت احساسی یا روشی که شما فرزندتان را بزرگ می کنید نیست.
درمان سندرم آسپرگر
از آنجایی که وضعیت رشد، پردازش اطلاعات در مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، هیچ درمانی برای سندرم آسپرگر وجود ندارد. اما کارهای بسیاری می توان انجام داد تا زندگی برای شما به عنوان یک خانواده کمتر مسئله ساز باشد و این در صورتی امکان پذیر است که چالش ها را بپذیرید و به دنبال روش های جدید و نوآورانه برای حمایت از فرزندتان باشید.
علایم سندرم آسپرگر

به دلیل اینکه سندرم آسپرگر به آشکاری اوتیسم نیست ممکن است مدت طولانی تشخیص داده نشود و به همین دلیل نیازهای خاص فرزندتان ناشناخته بماند.