1. کاهش جریان خون به جفت

2. احتمال ابتلا به پره اکلامپسی

3. محدودیت رشد داخل رحمی

4. آسیب به اندام های دیگر مادر مانند مغز، قلب، ریه ها، کلیه ها، کبد و ...

5. احتمال وقوع زایمان زودرس

6. احتمال ابتلای مادر به بیماری قلبی - عروقی در آینده

پادتن های آنتی فسفولیپید نوعی از پادتن هایی است که در جریان خون برخی از خانم ها گردش دارد. لوپوس انتی کوآگولانت و پادتن های آنتی کاردیولیپین دو نوع از شایع ترین انواع آن هستند.

جدا شدن زودرس جفت زمانی رخ می دهد که در آن، تمام یا قسمتی از جفت پیش از زایمان و در دوران بارداری از دیواره رحم جدا شود.

جنینی که وزن آن زیر صدک 10 برآورد شود ممکن است محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) داشته باشد. محدودیت رشد داخل رحمی می تواند به تولد نوزادی کوچک تر از سن بارداری (SGA) منجر شود.

یک نوزاد زمانی در وضعیت بریچ یا ته قرار می گیرد که باسن یا پاهای او پایین، نزدیک دهانه رحم باشد. وضعیت ته در 3 تا 4 درصد از تمام زایمان های تک جنینی رخ می دهد.